Zdrowie i uroda

Rośliny, które leczą z depresji! One ratują duszę!

Każdy kto zajmuje się roślinami, niezależnie od tego czy rosną w doniczkach na parapecie, czy w ogrodzie wie, że po sesji przesadzania, pielenia i nawożenia, czuje się jak nowonarodzony. Ręce bolą od roboty, ale lżej mu na duszy. Z ogrodoterapii korzysta coraz więcej osób, nawet tych ciężko chorych.

Ogrodoterapia znana jest od wieków – wspiera uzależnionych, zestresowanych, autystycznych. Uczy dbania o to, co żywe. Obecność roślin działa kojąco, wyciszająco, terapeutycznie na osoby, które potrzebują wsparcia na wielu płaszczyznach.

Nie samym patrzeniem możemy się uleczyć, a właśnie działaniem. Hortiterapia, czyli ogrodoterapia, opiera się na pracy z roślinami.

Ojciec hortiterapii – lekarz i pedagog Benjamin Rush, opiekując się chorymi psychicznie, zaobserwował, że pacjenci, którzy zajmowali się przyszpitalnym ogrodem, szybciej dochodzili do zdrowia i lepiej funkcjonowali. I w 1817 r. w Filadelfii otwarto jedną z pierwszych klinik psychiatrycznych otoczoną ogrodem, w którym miały się odbywać zajęcia z hortiterapii, czyli sadzenia, podlewania, opieki nad roślinami.

Myślisz, że to chwasty? One ratują zdrowie.

W Polsce takie ogrody są też coraz popularniejsze, powstają przy domach pomocy społecznej, przy szpitalach, świetlicach dla niepełnosprawnych, przy zakładach resocjalizacyjnych.

Każdy, kto zmaga się z różnymi problemami, może mieć swój uzdrawiający ogród, nawet na parapecie.

Ogrodoterapia - co na to psycholodzy?

Co jest ważne? Ruch fizyczny i poczucie sprawczości. Jak twierdzą psycholodzy, praca w ogrodzie, taka, która wymaga zaplanowania terenu, rozmieszczenia grządek, sadzenia, pielenia, podlewania, to szczególny rodzaj aktywności. Owszem, każdy ruch może powodować wyzwalanie się hormonów szczęścia, ale nie każdy ruch jest dla każdego odpowiedni. Bo co z tego, że lekarz zaleci spacery albo jogę, kiedy to jest dla niektórych nudne.

Magiczny zielnik - werbena.

Tymczasem praca w ogrodzie, choć możemy jeszcze nie zdawać sobie z tego sprawy, zacznie powoli wciągać. Odkrywanie, jak coś powstaje prawie z niczego, jak z małego ziarenka rodzi się piękna bujna roślina, przynosi bowiem ogromną radość.

Jak urządzić ogród do hortiterapii?

Ogrody dostosowywane są do potrzeb tych, którzy mają z nich korzystać. Dla słabszych fizycznie mają być takie, żeby ich urządzanie nie wymagało zbytniego wysiłku. Rośliny do sadzenia są mniejsze, grządki na ogół już przygotowane, ziemia spulchniona. Dla osób autystycznych urządza się ogrody w miejscach bardziej zacisznych. Z kolei osoby zestresowane, potrzebujące relaksu, które najlepiej wypoczywają w ruchu, mogą nieco ciężej popracować w ogrodzie.