Niezwykły świat

Ważne, by znać swoje korzenie. Felieton Aidy Kosojan-Przybysz

Magda przyszła roztrzęsiona. Zanim jeszcze usiadła, zaczęła mówić jednym tchem. – Gdy byłam dzieckiem, bałam się, że rodzice umrą, że ktoś mnie napadnie... Często śniły mi się koszmary. We śnie przychodziła do mnie starsza pani. Zawsze w wąskim, ciemnym pokoju. Zaczynałam się dusić, wpadałam w panikę, wtedy ta kobieta tuliła mnie, próbując uspokoić.

Budziłam się z krzykiem. Lekarze nie potrafili znaleźć przyczyny. Ostatecznie trafiłam do psychiatry. Stwierdził, że to minie, że jestem nadwrażliwym dzieckiem. I tak się stało. Ale ostatnio sen z dzieciństwa powrócił. I tamte lęki. Psychiatra zdiagnozował nerwicę lękową. Tabletki nie pomagają. Co się ze mną dzieje? Co oznaczają te sny? – pytała Magda.

Zobacz też: Przepowiednia na 2025 wizjonerki Aidy. Przed nami Rok Obrotowych Drzwi, czas powrotów i wielkich zmian

Zwróciłam uwagę, że gdy weszła do mojego gabinetu, przeciąg otworzył okno. Zimne powietrze wpadło do pokoju i zostało. Poczułam, że Magda nie przyszła sama. Starsza kobieta z jej snu stała tuż za jej plecami. Chciała mi coś przekazać. Zobaczyłam szczupłego mężczyznę z małym zawiniątkiem w rękach. Mimo protestów kobiety zostawił jej noworodka i uciekł.

– Zosia wykarmiła tę małą – usłyszałam głos starszej pani. – Tak dziecko stało się moją wnuczką.

Nagle obraz się zmienił

Zobaczyłam małą dziewczynkę na bujanym koniku.

– Bujany konik – powtórzyła kobieta.
– Kim dla ciebie jest Zofia? – spytałam Magdę.
– To moja prababcia ze strony mamy, matka mojej ukochanej babci Stasi.

Wtedy opisałam Magdzie swoją wizję, która otworzyła przed nami jej rodzinną tajemnicę.

– Półtora roku temu postawiłam nowy pomnik dla moich dziadków. Rodzice babci Stasi leżą w tym samym grobie. Mam przy sobie zdjęcia – powiedziała Magda, podając mi swój telefon. – Ponaglałam kamieniarza, żeby zdążyć z robotami przed urodzinami babci – dodała.
– Rozumiem, że śnić zaczęłaś niedługo po tym, jak postawiłaś pomnik? – zapytałam i zobaczyłam, że Magda zbladła.
– Chyba tak – odpowiedziała niepewnie.
– Czy coś zrobiłam nie tak?
– Wręcz przeciwnie. Starsza pani ze snu to matka twojej prababci Zofii. Jest wdzięczna, że okazałaś szacunek jej córce.

Kiedy to mówiłam, przyszła kolejna wizja

Mężczyzna nieprzypadkowo trafił do domu Zofii, gdyż wiedział, że też kilka dni wcześniej urodziła dziecko. Żona mężczyzny zmarła krótko po porodzie, więc przyniósł swoją córkę do kobiety, która mogła ją wykarmić. Był Żydem. Chciał ocalić swoje dziecko, wiedząc, że w każdej chwili może zginąć.

Zofia swoją córkę urodziła przedwcześnie, dziecko zmarło po kilku dniach. Przyjęła więc żydowską dziewczynkę jak swoją, nadając jej imię swojej zmarłej córeczki. O tym, co się stało, wiedziała tylko matka Zofii i jej nastoletnia siostra. Tak Stasia pojawiła się w domu starszej pani ze snu. Cała historia brzmiała niewiarygodnie. Magda była zszokowana tym, co usłyszała.

– Babcia Stasia była blondynką, czy to jest możliwe? Nigdy nie słyszałam o tej historii. Jak mam to sprawdzić? – dopytywała.

Wtedy zapytałam ją o nastoletnią siostrę Zofii. Magda potwierdziła, że jej prababcia rzeczywiście miała o kilkanaście lat młodszą siostrę, a jej córka mieszka obecnie w sąsiedniej miejscowości.

– Powinnaś ją odwiedzić – poradziłam Magdzie. – Dowiesz się wszystkiego.

Nadal czułam obecność jej praprababci

Przyszła po to, by Magda poznała prawdę o swoim pochodzeniu.

– Mieszkam w domu po babci Stasi. Z jej opowieści wiem, że była bardzo związana ze swoją matką Zofią, która młodo owdowiała. Byłam jej jedyną wnuczką, zależało jej, żebym zamieszkała w tym domu po jej śmierci – opowiadała Magda.
– Ten dom ma wpisaną historię twojej rodziny. Właśnie teraz przyszła pora, żebyś poznała, kim jesteś.
– Kiedy wspomniała pani o koniku bujanym, wydawało mi się, że kiedyś widziałam takie zdjęcie w albumie mojej mamy, z dzieckiem na koniku bujanym. W tle stała choinka.

Magda wyszła poruszona. Wróciła po dwóch miesiącach podekscytowana.

Dowiedziała się od dalekiej krewnej, którą za moją radą odwiedziła, że Stasia nie jest rodzonym dzieckiem Zofii. Że jej ojciec, który przyniósł ją i zostawił na wychowanie, był Żydem z sąsiedztwa. Niestety on i cała jego rodzina zginęli. Przez kilka lat Zofia bała się, że ktoś wróci i zabierze jej Stasię.

Magda już nie śni koszmarów

W albumie krewnej zobaczyła takie samo zdjęcie jak w albumie swojej matki – małą dziewczynkę na bujanym koniku – to była jej babcia Stasia. Magda dowiedziała się o swoich żydowskich korzeniach. Przez Facebook nawiązała kontakt z inną żydowską rodziną, której przodkowie wywodzą się z tej samej miejscowości.

– Czuję się, jakbym odnalazła zgubioną część siebie – powiedziała. – Za kilka tygodni Nowy Rok. Jestem szczęśliwa, że babcia Stasia spotkała ludzi, którzy ją pokochali i wychowali. Wiem, że zamykam jakiś etap w swoim życiu. Ciekawa jestem, jak będzie ono wyglądać…
– Poznałaś swoje prawdziwe korzenie. Możesz spokojnie patrzyć w przyszłość – wpadłam jej w słowo. – Wiem, że los szykuje ci niejedną piękną niespodziankę – dodałam na koniec.

Tekst: Aida Kosojan-Przybysz. Poetka, piosenkarka i jasnowidzka w czwartym pokoleniu, swój dar odziedziczyła po prababce.
Fot. shutterstock