Jednym przychodzi to całkiem łatwo, inni wręcz odwrotnie – muszą się trochę natrudzić, aby w ich głowie powstały pozytywne wizje. Od czego to zależy? Im bardziej jesteś zrelaksowany, spokojny i odprężony, tym bardziej wzrasta twoja umiejętność fantazjowania, bo tym tak naprawdę jest wizualizacja. Stan relaksu sprawia, że obydwie półkule mózgu pracują harmonijnie, a to rozwija kreatywność, która pozwala postrzegać obrazy.
Dlaczego warto stosować wizualizację?
Bo pogłębia kontakt z własnym wnętrzem, wywołuje głębokie odprężenie emocjonalne i działa terapeutycznie. Możesz więc wykonywać ją np. po to, by po prostu lepiej czuć się psychicznie. Oczywiście nie powinno uciekać się przed rzeczywistością w swój wewnętrzny świat, ale kiedy wykonujesz wizualizację, stajesz się bardziej odpowiedzialny za swoją aktywność mentalną i oduczasz się odruchowego przywoływania negatywnych obrazów. Ponadto wizualizacja pomaga uświadomić sobie swoje życiowe cele oraz zmobilizować siły, aby je osiągnąć.
Znajdź swój cel
Najpierw się zastanów, co chcesz wizualizować, do jakiego celu dążysz.
- Przypuśćmy, że jesteś nieśmiały. Jeżeli regularnie wykonujesz wizualizację, w której jesteś człowiekiem otwartym, pełnym energii i umiejącym nawiązać kontakty z innymi, to po pewnym czasie te wewnętrzne obrazy i wzorce utrwalą się w twojej psychice.
Możesz wyobrazić sobie, że przemawiasz do grupy ludzi, czujesz się pewnie i naturalnie, emanujesz ciepłem i magnetyzmem. Przywołaj w myślach też reakcje ludzi: jak cieszą się z twojej obecności, mówią ci, że wiele dla nich znaczysz, i jak pozytywne są wasze relacje.
- Załóżmy, że uczysz się języka obcego. Jeżeli wizualizujesz, że swobodnie i z przyjemnością posługujesz się tym językiem, to takie obrazy pomogą ci zmobilizować siły i otwartość do nauki.
Wyobrażaj sobie na przykład swój pobyt za granicą, podczas którego swobodnie rozmawiasz o cudzoziemcami i nawiązujesz ciekawe znajomości, robisz zakupy, zamawiasz dania w restauracji.
- Możesz wizualizować siebie jako radosną i zdrową. Będzie to wtedy pozytywne ćwiczenie mentalne programujące twoją podświadomość w tym kierunku.
Wyobrażaj sobie na przykład, że idziesz pośród barwnej scenerii natury, siadasz sobie wygodnie i wpatrujesz się w piękno świata (drzew, gór, zachodu słońca); wypełnia cię spokój, harmonia, życzliwość do innych ludzi.
Jak wizualizować cel?
-
Wewnętrzny uśmiech. Najpierw wyobraź sobie, że całą przestrzeń przed tobą (pokój, niebo, wszędzie, gdzie sięga twój wzrok) wypełnia białe jasne światło. Uśmiechaj się do niego. Twój wewnętrzny uśmiech to wyraz zaufania do siebie i gotowość porzucenia toksycznych myśli. Potem możesz stopniowo zanurzać się w stan spokoju i wewnętrznej jasności. Uśmiechaj się do przestrzeni przed sobą, do światła. Bądź w pełni tu i teraz.
-
Oddech. Skup się na nim. Oddychaj naturalnie – oddech pogłębia się i uspokaja poprzez samo skupienie na nim uwagi. Rób to z życzliwością, tak jakbyś wdychał i wydychał energię miłości. Wdech wypełnia płuca i schodzi aż do brzucha; gdy mięśnie brzucha minimalnie uwypuklają się na zewnątrz, przepona automatycznie się obniża. Na wydechu wszystkie mięśnie całkowicie się odprężają.
-
Obraz wizualizacji. W tym stanie rozluźnienia przywołaj swoją wizję szczęścia. Być może widzisz ją bardzo wyraźnie, tylko mgliście lub wcale. Nie ma to znaczenia, nie przejmuj się. W razie trudności po prostu utrzymuj w umyśle tę ideę (np. ty jako osoba zdrowa i spokojna). Utrzymuj też wewnętrzny obraz wizualizacji i nadal rób dwie pozostałe rzeczy: pamiętaj o wewnętrznym uśmiechu i oddychaj spokojnie. Uśmiechaj się do swojego obrazu – ten uśmiech jest wyrazem pogody i harmonii, wyraża twoją łączność z duchową energią całego wszechświata. Nie staraj się jednak nadmiernie pragnąć tego obrazu. W pragnieniu zawarta jest zazwyczaj pewna obawa, że coś się nie uda. Zamiast tego rozwijaj zaufanie do siebie i życia. Chodzi jedynie o to, aby umacniać wewnętrzny obraz: rób to poprzez obdarowywanie go swoim uśmiechem oraz przypominanie sobie o oddechu. Powodzenia!
Pamiętaj!
Zawsze wybieraj taki obraz wizualizacji, który wyraża twoje dobro i dobro innych. Przy każdej zwracaj uwagę nie tylko na kształty i kolory, ale także na dźwięki, zapachy i ogólną atmosferę. Skieruj swoje myśli na reakcje innych osób – wyobrażaj sobie, że są one nastawione do ciebie przyjaźnie, przywołaj sobie w myślach ich mimikę, emocje, barwę głosu, odczuwaj pozytywny kontakt z ludźmi.
Małgorzata KacperekRadził: Rafał Seremet, prowadzący warsztaty technik relaksacyjnych, www.seremet.org
