Sześć dni pracujemy, siódmego odpoczywamy. W różnych kulturach wolny dzień może przypadać w inne dni tygodnia (chrześcijanie – niedziela, żydzi – sobota, muzułmanie – piątek), ale ludzkość żyje w siedmiodniowych cyklach. Gdy rewolucjoniści francuscy, a potem bolszewiccy, chcieli wprowadzić tydzień o innej liczbie dni, kończyło się to bałaganem, stratami gospodarczymi, a nawet zamieszkami.
Siedem dni odpowiada liczbie ciał niebieskich, jakie przemieszczają się na ekliptyce. Są to:
Słońce, Księżyc, Saturn, Jowisz, Mars, Wenus i Merkury.
Historycy przypuszczają, że to starożytni Babilończycy połączyli planety z dniami tygodnia. Nazwy dni w wielu językach europejskich także wywodzą się od planet i opiekujących się nimi bóstw (będziemy o tym szerzej pisać w kolejnych odcinkach kursu).
● Poniedziałkiem włada Księżyc, łac. dies Lunae, czyli dzień Księżyca: rodziny i domu. Magia dnia Księżyca sprzyja zajęciom domowym, opiece i ochronie.
● Wtorkiem włada Mars, łac. dies Martis, czyli dzień Marsa: wojny i pracy fizycznej. Magia tego dnia korzystna jest dla zdobywania energii, ale też walki z przeciwnościami i wrogami.
● Środą włada Merkury, łac. dies Mercurii, czyli dzień Merkurego: nauki i interesów. Tego dnia szukamy zagubionych rzeczy i odkrywamy sekrety.
● Czwartkiem włada Jowisz, łac. dies Jovis, czyli dzień Jowisza: bogactwa i opieki. Magia dnia Jowisza jest bardzo potężna, przyzywa bogactwo i dostatek, ale też prosi o opiekę sił wyższych.
● Piątkiem włada Wenus, łac. dies Veneris, czyli dzień Wenus: miłości, sztuki i wygody. Magia tego dnia przyciąga ukochaną osobę, pomaga w pracy nad związkiem, ale też w czerpaniu radości z życia.
● Sobotą włada Saturn, łac. dies Saturni, czyli dzień Saturna: obrony i odegnania. Rzadko używa się magii tego dnia, bo przynosi poważne konsekwencje.
● Niedzielą włada Słońce, łac. dies Solis, czyli dzień Słońca: wykorzystuje się do poprawy warunków życia, zdobycia awansu, wygranej i sławy.
GM
fot. shutterstock
