Obudził mnie w nocy płacz syna – wspomina Barbara J. z Bydgoszczy. – Powiedział, że widział ciemną postać przy oknie. Uwierzyłam mu. Rano zapaliłam zioła i okadziłam jego pokój i mieszkanie. Od tej pory syn już więcej nie powiedział, że boi się spać sam w pokoju. – Moja czteroletnia córka przyszła w nocy zapłakana do sypialni i powiedziała, że w jej pokoju stoi obca kobieta. Poszłam tam natychmiast, ale nikogo nie było – dodaje inna matka.
Jakże często słyszymy podobne historie! Czy jest w nich prawda? Nie zawsze – psycholodzy uważają, że duchy najczęściej są widziane przez dzieci nadwrażliwe, zamknięte w sobie. Poza tym maluchy mają swój własny świat wyobraźni zaludniony niewidzianymi przyjaciółmi, z którymi rozmawiają, kiedy są same w pokoju. Czasem ciężko jest zatem rozpoznać, czy to, o czym opowiada dziecko, jest wytworem jego fantazji czy duchem. Jednak nie bagatelizujmy tych opowieści, ponieważ często tkwi w nich coś więcej!
Dzieci mają wielką moc
Niektóre dzieci widzą ludzi otoczonych aurą. Inne wzywają swoich aniołów stróżów, które dla nich stają się widzialne. Wszystko wskazuje na to, że nie mają nic wspólnego z wyobrażeniami dorosłych. Pokazują się jako postaci z innych kultur i stają się towarzyszami zabaw. Inne znów widzą zmarłych krewnych, z którymi były bardzo związane. Niektóre też dostrzegają czarnego anioła stojącego blisko osoby, która wkrótce odejdzie.