Rytuały na lato. Przyciągnij radość, spełnienie albo bezpieczną podróż

Rytuał na bezpieczne i pełne magii podróże

• Dla kogo? Dla osób wyruszających w drogę, które chcą poczuć opiekę i energetyczne wsparcie.
• Potrzebujesz: kamienia ochronnego (czarny turmalin, obsydian lub ametyst), białej świecy, mapy lub zdjęcia miejsca, które planujesz odwiedzić.
• Czas wykonania: przed podróżą, najlepiej w wieczór poprzedzający wyjazd.

Jak go odprawić?

Zapal świecę. Połóż kamień na mapie lub zdjęciu, obejmij go dłońmi i wypowiedz słowa:

„Podróżuję lekko i bezpiecznie. Moje kroki są prowadzone, moje serce – otwarte. Niech każda droga będzie błogosławieństwem”.

Zamknij oczy i wyobraź sobie, jak biało-złote światło otula twoją trasę. Poczuj, że jesteś prowadzona i chroniona. Zabierz kamień w podróż – niech będzie twoim osobistym talizmanem.

Rytuał na spełnione lato

• Dla kogo? Dla każdej osoby, która czuje w sobie potrzebę zmiany, spełnienia, doświadczenia czegoś nowego.
• Potrzebujesz: świecy w ulubionym kolorze, kartki i długopisu, spokojnego miejsca.
• Czas wykonania: podczas nowiu Księżyca, pierwszego dnia miesiąca lub w dowolny wieczór, gdy masz chwilę na zatrzymanie się.

Jak go odprawić?

Zapal świecę i skup się na jej płomieniu. Poczuj, jak twoje ciało się uspokaja, a serce staje się bardziej wyczulone. Na kartce wypisz 1-3 pragnienia, które chciałabyś, by się spełniły tego lata. Nie analizuj ich – pisz szczerze, z poziomu duszy. Przeczytaj swoje słowa na głos, a potem powiedz:

„Otwieram się na spełnienie. Niech to lato będzie świętem mojej duszy. W miłości i zaufaniu przyjmuję to, co dobre”.

Złóż kartkę i schowaj ją w miejscu, które kojarzy ci się z ciepłem i spokojem – może to być ozdobne pudełko, ulubiona książka lub nawet słoik intencji.

Rytuał Cicha Przestrzeń

Dla kogo? Dla wszystkich, którzy chcą wrócić do wewnętrznej równowagi. 
Potrzebujesz: wystarczy kamień – niepozorny, a przecież tak stary jak Ziemia.

Jak go odprawić?

Znajdź bezpieczne miejsce. Może to być kąt twojego pokoju, poduszka przy oknie albo zakątek w ogrodzie, gdzie wiatr szepcze do liści. Usiądź. Zamknij oczy i weź w dłoń swój kamień. Poczuj w nich jego ciężar. Chłód. Strukturę. I to, co niewidzialne – jego energię. Jakby był szeptem Ziemi, która mówi: „Nie musisz już dźwigać wszystkiego sama. Odpocznij. Jesteś tu bezpieczna”. Oddychaj z kamieniem w dłoni. Poczuj, jak jego energia rozluźnia napięcia, otula cię spokojem. Nie musisz robić nic więcej. Kamień wie, jak cię poprowadzić. Zostań w tej ciszy tyle, ile potrzebuje twoja Dusza. Zakończ afirmacją szeptem lub w myślach:

„Kamień w moich dłoniach przynosi mi spokój, harmonię i uzdrowienie”.

Nie oczekuj efektów natychmiast. Działanie rytuału jest subtelne, ale głębokie. Powtarzany codziennie, przez kilka dni lub tygodni, otwiera w tobie przestrzeń na zaufanie. Na bycie obecną. Na powrót do ciała i serca.

Rytuał Dźwięki Księżyca

Dla kogo? Dla tych, którzy tęsknią za głębią. Czują, że w codziennym hałasie zagubił się ich wewnętrzny głos. 
Potrzebujesz: serca, które gotowe jest słuchać, oraz instrumentu – może to być miska tybetańska, dzwonki, a nawet twój głos. Cokolwiek, co potrafi wydobyć dźwięk niosący intencję. 
Czas wykonania: wybierz wieczór, kiedy świat cichnie, a Księżyc (najlepiej podczas pełni lub nowiu) zawisa nad tobą, niczym cichy przewodnik.

Jak go odprawić?

Ustaw przed sobą świecę. Zapal ją i przez chwilę wpatruj się w jej płomień. Pozwól, by prowadził cię do twojego wnętrza. Potem, delikatnie, wprowadź dźwięk do przestrzeni. Niech wybrzmiewa. Niech płynie… Zamknij oczy. Wsłuchaj się. Nie w to, co słyszysz z zewnątrz, ale w to, co dźwięk porusza wewnątrz. Jakie wspomnienia budzi? Jakie emocje? Czy coś w tobie drży? Czy pojawiają się obrazy, kolory, myśli? Nie uciekaj od nich. Dźwięk otwiera drzwi. Ty decydujesz, czy chcesz przejść przez nie łagodnie, z szacunkiem i czułością do samej siebie.
Afirmacja:

„Dźwięk przenika moją duszę i otwiera mnie na wewnętrzną prawdę”.

Powtarzaj rytuał raz w tygodniu. Z czasem zauważysz, że dźwięk nie tylko wycisza, ale zaczyna mówić do ciebie. Okaże się, że wszystko, czego szukasz... już w tobie było.

Rytuał Wędrówka po cieniu

Dla kogo? Dla tych, którzy chcą odkryć wstydliwe emocje, również  będące częścią Duszy. Ten rytuał nie ma na celu walki z cieniem. On uczy, jak go objąć. Jak spojrzeć sobie w oczy, także gdy są pełne łez. I powiedzieć: „Jestem tutaj. Nie odwracam się od siebie”.
Potrzebujesz: lustra.

Jak go odprawić?

Znajdź spokojne, ustronne miejsce. Zapal tylko jedną świecę. Usiądź przed lustrem tak, by widzieć swoją twarz, w półmroku. Popatrz sobie w oczy. Oddychaj spokojnie. Nie uciekaj wzrokiem. Zadaj pytanie: „Czego się we mnie boję? Co chowam przed światem… a nawet przed sobą?”. Może pojawi się obraz. Może słowo. Może wspomnienie. Cokolwiek to będzie, powitaj jak dawno niewidzianą część siebie.
Afirmacja:

„Widzę siebie prawdziwą. I przyjmuję wszystko, co we mnie jest”.

To rytuał, który warto powtarzać co jakiś czas. Wymaga odwagi i czułości. Ale właśnie tam, w najciemniejszych miejscach, czeka twoje światło. Odetchnij więc. Nie musisz już dłużej walczyć z tym, co miało cię nauczyć, jak bardzo jesteś dobra, mądra i wartościowa. Przyszła pora, by pozwolić sobie na uzdrowienie i na NOWE. Bo teraz nie niesiesz już ciężaru, niesiesz światło.

tekst: Paulina Kowalczyk-Brzezik
fot: shutterstock

Artykuł pochodzi z miesięcznika Wróżka

Nr 7/2025 w sprzedaży od 12 czerwca w kioskach lub prenumeracie